Pensamentos pro sa die de sos mortos
de Anghelu de sa Niéra


l

A Santu Aine sas fozas incumintzant a bolare dae sas arvures e su bentu a murmutare.
Puru su coro s'attristat pensende chi ogn'annu est un annu in mancu de vida. In sa die de sos mortos pigo a campusantu ue in sa tumba de famìlia reposant babbu e mama, sogru meu e sogra mia, ma in totue, in ue non b'est che terra b'est su piùbere de sos giajos e de sas giajas. Campusantu, ca santu fit su corpus issoro cando fint bios e santas sunt sas carenas issoro como chi sunt mortos.
Cando sunt nàschidos sunt istados batijados cun s'ozu de su crisma, in pitzinnia si sunt cufessados e comunigados cun su corpus mìsticu de Nostru Segnore, pustis si sunt grijmados, daepoi de su giuramentu chi sint sunt fattos pari pari comente isposos nanti s’altare, sun istados beneitos dae su vicariu, cando fint malàidos los ant untos cun s'ozu santu e cando sunt mortos los ant beneitos cun s'abba santa. Chie pius santificados de custos cristianos?
E tando, imbetzes de mi ponner a arrejonare cun sos amigos, mi leo su rosàriu e prego pro sas animas de custos mortos ca podent esser in Purgadòriu purifichendesi.
A de die, su campusantu paret unu giardinu, fiores de onzi colore in totue e paret chi sos angheleddos gioghent in sas tumbas che cando giogaimus nois pitzinnos peri sas carrelas.
Deo caminende pianu-pianu e rosariende toco cun sa manu sa fotografia de Remìgio, cumpagnu de pitzinnia e de sos tres fizos, poi passo a saludare a comare Peppa, a Gavina e a Tore, sos iscuros, mortos tropp'in presse unu fat'a s'àteru. Una lagrima mi falat pro totu cussos chi sunt mortos ancora giovanos e giovanas.

Sigo a girare preghende pro tiu Giuannandria, sa muzere e pro totu sos parentes, dai ultimu prego pro totu ca in d’una idda semus totu parentes e finas si no lu semus devimus pregare pro totu. Non devimus aer inimigos in campustantu.
Dae cando apo giompidu settantant'annos pigo e falo serenu in custu logu beneitu, ca mi devo puru abituare a istare in custu logu, inue istraca at a reposare sa carena mia.

S'òmine est fatu pro morrer che.i sas fozas, issu puru si sicat e sa terra si lu leat pro semper. Mi cunfortat ca Cristos at nadu chi a pustis de su Giudiju Universale amus a torrare bios, ma bellos che sos ànghelos de paradisu e si amus crètidu in Issu, mescamente si amus amadu Deus e totu su mundu andamus a gosare in Paradisu pro s'eternidade.
Sos chi non ant crètidu, (lu narant sos misticos e i sas misticas) friastimende Deus e su naschiumentu issoro, diventados feos che.i sos dimònios ant a esser serrados pro semper in fundu de su Universu ue ant a ticchiarriare che canes arrajulidos pro semper. Chi Nostra Signora de sas animas nos nde aldet totu.
Bi devimus pessare pro nos regulare mezus sa vida e torrare dae su caminu malu a su caminu bonu. Custu lu naro pro tantos amigos chi como girant in bidda cun nd'unu palu in corpus e cretent chi totu est una buglia de sos prideros e de sos bigotos.
Finas chi sezis bios azis tempus a bos cunvertire, daeboi est tropu tardu. Matte', Andri', Nico', Pe', Giua’, ello ite istades a torrare a Nostru Segnore? Non bos la leedes a malu e comente so torradu deo dae su caminu malu, torrade dae segus finas bois. Cunvertidobos frades mios, gai una die amus a gosare totu in Chelu pro s'eternidade! Ello, non devet sutzedere chi mesu Tzaramonte s’inch’andet in Chelu e mesu in s’Inferru. Custa bruta frigura non la devimus faghere nen pro Santu Mateu, nen pro Santa Giusta e mescamente pro Santa Maria Maddalena!

Sos tzipressos gia sunt murmutende
pruite sunt basados dae su bentu
sas tumbas chi si sunt infiorende
ammentant a nois totu s'ausentu.

Morrer devimus che sas fozas sicas
a fagher cumpanzia a sos parentes
cun su coro s'oratzio' como ipricas
pro sos amigos caros sufferentes.

E pessa chi su tempus est bolende
comente un'accerada a su balcone
non t'illudas chi longa siat sa vida

Sos pilos dae conca ses peldende
su coro gia ti faghet su sermone
poder morrer dae inoghe a una chida.

Òmines chena fide e chena conca
torrade chito a Nostru Segnore
nch'est mortu pro a bois cun dolore
no iscultedas su cucu e sa tonca

pro contare sos annos benidores.
Lassade cust'apentu a sas piseddas
ch'iscultant sos càntigos de launeddas
pro chircare apentos e amores.

Pagu bi cheret a ti cunvertire
umilidade e grande cuntritzione
amore a Gesus in su Cruzifissu

luego malu caminu invertire
perdona puru su pius furone
ama sos frades comente a Issu.

www.angelinotedde.com

COSTANTINO LONGU FRANCESCHINO SATTA POESIAS SARDAS CONTOS POESIE IN LINGUA ITALIANA