Bentos lentorados
di Minnia Pani

Che calarina currende sos bentos
chirchende cussos litos solianos
a s’avrèschida de cuddos manzanos
bestidos fin de tanta bramosia
finas sas umbras fin’in allegria
fin pubadas de fumos sos intentos

Como mi sun restados sos minudos
cun tzufos bentulados de cunsolu
su pessamentu tando leat bolu
che un’abe chi est contivizosa
chi carignat su bascu e sa rosa
si los basat dende-li sos saludos

E mi torran in mente sos regiros
no intendo sas cristas lagrimare
tantas bias mi cheren carignare
sentimentos chi su coro cunfundet
su ‘entu lentoradu los isfundet
pispisende sos dèbiles suspiros

s’afiazu de sos beranos mannos
chi lughian in chelu sas lumeras
che siendas bestidas sas aeras
sos isteddos ermosos fin pienos
de ‘entos lentorados chi serenos
mi carignaian in cussos annos

Ma s’intragna m’apagat cuss’istrina
e su tempus mi torrat a passizu
sa bramosia de cussu disizu
m’isolvet in su coro dies presas
olvidende in segus sas pretesas
intendo cussos bentos dende frina

A cuddos’ ojos de sa pitzinnia
e tingo de lugore cussos fumos
intendo in carrelas sos profumos
de su pane apenas isfurradu
medo a prammos totu su passadu
sos lampitzos mi donan s’armonia

E torran in s’intragna sos lugores
dies lìeras tando chi favorin
dèchidos fados sun(u) chi fiorin
frinas de ‘entos, nuscos e sabores

Segnalazione a Orani 2011