Bisos de antìgu pastore
de Romanu Adriani Lay

Cando lughent’ in chèlu fut S’ ‘udròne,
ch’ ‘essìan su pastore ei su teràccu,
su dossu gai chitt’ ancòr’ istràccu
a s’ ora de iscappàre su masòne.

Su fog’ atzèsu intr’ ‘e sa pinnètta,
da-i s’ antarìle, ‘essìan sos sabores
de s’ antigòriu immùrzu ‘e sos pastores
cun chivàrzu aùnz’ a cas’ e petta.

Su manzanu chitto a suguzàre,
dabòi sa murghidura chen’ ausèntu,
a iscapijadùra, a ipprèntu,
posca su latt’ a bidda, de carràre.

Su ‘idattòne, tottu lentoràdu,
fut rujispànu sutt’ a sos chintales,
s’ iscaldiat sa ròbba in sos pasciàles
profettend’ ‘e su sole ja asciàdu.

Da-i s’ alt’ ‘e su roccàrz’ a su trabèntu,
inghìrios lièros de tudònes,
abilastros ojènde sos anzònes
e lèperes brinchende pro appèntu.

Pasende sonniaiat su pastorèddu,
in- d una udijèdd’ imbranconàdu,
cun su tempus de aer mezoràdu
ness’ a padronu, da-i teracchèddu.

Ammentos chi recùin regadìos,
berrìles e saccàjas pasculende
e chilàndras e mèrulas fruscende
cantones a cunsònu cun sos rìos.

E murmuttènde calchi poesia,
sol’ in su mudigòre ‘e sas pastùras,
in mesu ‘e moridìnas e chesùras,
seghend’ in su ‘enàttile tinnìa.

Pro tùnder, in beràn’ a su bisònzu,
tott’ accudian pro no esser solu,
s’ arveghe ‘uddida in su labiòlu,
fut festa manna fattu su tusònzu.

In sa pèdriga prontu su pilottu,
bi fut de casu nòu, a isfrittare
in s’ aìscu e pur’ a isguttare
sas biancas fruscellas de regottu.

Eàllu su modernu recuìdu,
pro seculos, chi nudda fut mudadu,
tottu de bellunòu ana criadu
ma s’ animu si pàschet inchizìdu.

Cun trattores, istallas, murghidorzas,
de pinnèttas non b’ at piùs sentòre,
bìsat a cùa, su ‘etzu pastore,
sas antigas, poeticas cussòrzas.

Segnalazione di merito a Muros 2009