Chircami
de Tonino Fancello

Si solu jeo m’intendo e trasandadu
chircami in terra“ue sos veranos
frorin’in sos isteddos in sos pranos
in s’istriulu anticu‘e sa chimera
in sas innidas luches de s’aera
de sas lunas caentes c’appo amadu.

Chircami in mare a filu d’orizonte
“ue su sale isprummat sa maghia
e ispricat in sas undas sa poesia
de su sole sa terra s’infinidu
chircami in custu coro“ue ischidu
ti linghio sas laras chin sa fronte.

Chircami in s’aposentu su manzanu
a pilu isortu che una reina
“ue sa pelea e sa vaina
nudda contat’a narre custu cua
inue un’illusione che-i sa tua
juchet funes chi prendet dae lontanu.

Chircami in su canticu‘e sas sirenas
“ue sa notte drommit’a dedie
chircami in sos predarios in su nie
galu caente non frittu in coro intendo
sa bertula‘e zirellu non mi endo
po sas rosas prus bellas e serenas.

E si cherzo arrumbare in libertade
a b’ide mundu chin su bellu estire
chircami illargu cherzo chi respire
in s’America intro in cussa janna
chin sa nave approdo sa prus manna
chin sos remos anticos d’amistade.

Chircami puru cherzo su dirittu
de ninnire s’amentu chi appo amadu
de sa rosa sa chi appo codiadu
in sos annos chi chinghene s’incantu
chircami…chin sos ojos…ma de prantu
e torro a nue ses tue intas s’est frittu.

3 Premio a Ossi 2009