Ddu pretendit sa terra
de Teresa Piredda Paoloni

Bastat cun i' bombas e is cannonis
disterru e sidi, fàmini 'e trumentu
afferenai coru e sentimentu
po distruìri mùsica e cantzonis!

Bastat a pràngir''e atitidai
a suta 'e custu soli chi minescit
respetu, ca dònnia vida crescit
e totus ddu depeus laudai.

Ddu pretendit sa Luna de nontesta
sa Terra a manu tenta con s'atòngiu
i' frutus improrendi s'abbisòngiu
de si cumpriri in-d-unu sartu in festa.

Su celu, naramìddu, dd'asi biu?
S'asulu siddat una pinna noa
su primu steddu si ponit a proa
po stesiai mellus su scuriu

de custu pianeta postu 'n gruxi
de mama gherra, mal'allevadora
contzillera fraissa e traitora
nàscia cun sa boxi boci-luxi

e nosu, a coru strintu e pag'arrisu
sempri prus solus a pesai is alas
in eras bonas e in cussas malas
piscaus dronnidesa a intre bisu.

Si s'onori est faina de s'umanu
in sa manu chi sprètziat sa stima
s'Abili tratzit beridera frima
arrexonendi 'e paxi a s'atra manu.

Menzione d’onore - Sezione A poesie in rima - Premio Poesia Sarda Caragnani - Calangianus 12-03-2016