Intendide, es Nadale
di Angelo Pinna

Es Nadale. Su entu furiosu
s’es frimmadu pagu a s’ora;
est’abreschinde s’aurora
de una die novella;
arta brillat un’istella
in su chelu luminosu.

Es s’istella de s’amore
chi brillada continu,
chi dàt lughe a su caminu
chi faghìmos die die,
ch’iscazat astrau e nie,
ch’inchet donzi dolore.

Es Nadale. Riet su chelu
cun sa sua armonia;
sonat s’Ave Maria
de sa cresia sa campana;
donzi fadiga umana
at pasu in cada domo:
es pro arrivare como
s’annunziadu Messia.

Es Nadale. De su Bambinu
s’intendet su primu prantu,
su primmu messazu santu
de amore e libertade
pro tota s’umanidade
chi de amore at disizu:
s’Amore de cussu Fizu
chi nde sinnat su destinu.

Sian benennidos como
zustos sinnales de paghe;
siat frimmu che nuraghe
donzi bonu sentimentu;
e ne umbra de turmentu
bi siat in cada domo.

S’ispargan in s’aèra
solu bellas melodias,
umanas pregadorias
a s’annunziadu Bambinu;
intendat donzi sinu
avverada cad’ispera.

E “A fora s’odiu” nade,
pius armas ne delittu.
Torret serenu s’afflittu
superada sa tempesta.
In cada domo festa
bi siat in sos coros.

Sos biancos cun sos moros
preghen paris in sa terra;
dae mare a s’arta serra
curran undas de amore,
chi lu torret su Sennore
a tota s’Umanidade:

“ A foras s’odiu “ nade.

In Bolotana, Nadale de su 2009.-