Iscucuzzadu lu juco su coro
de Leonardo Angelo Berria

Setidu in sa cradèa,
a canno l’happo ischìdu,
mi lassat sos talentos iscopertos.
Ahi dolu mamèa,
coro meu patìdu,
sos mermos tuos como jà son fertos.
Ca non lu meritavhas,
chi t’irmaladiavhas,
mi-lu narìas ca son iscussertos,
sos annos tuos coro,
rejone ahìas ohi su tessoro.

E como has cumintzadu,
cussa rude michina,
unu n’accontzat e cantos ne molet…
ahi coro tragnadu,
ti-la corcat s’ischina,
donz’acu a tivhe su coro mi colet.
Jeo suffro chin tecus,
reparati chin mecus,
daeu a-mimme e gai non ti dolet.
Custu nudu penare,
sos pilos cumintzadu han a lassare

cussa carre ohi rossa.
Ti-l’han irbandonada,
non ti-alan in cara pili bella.
Is tue lamentossa,
ma sola piantada,
che prejonera serrada in sa tzella.
E creschenne it su male,
chentza ti narres cale,
iscarmentada coro meu istella.
E ch’hat coladu un’annu,
lassanneti chin pena e chin affannu.

Custu Sapadu Santu,
t’han dadu s’imbasciàda,
pustis chi ses annada a pacamentu.
Ohi tristu su cantu
e fatta sa lathàda,
a su Chelu che artzet su lamentu.
Ca tenes duas fizzas
e m’innudas sas pizzas,
su prantu meu lu pichet su vhentu,
a su Babbu ‘e sa vhida,
chi in presse ti crujet donzi erìda.

Nuoro 31 maggio 2015

Menzione d’onore Premio biennale di poesia in lingua sarda - Bortigali 2015