Massaleddhu chin Piras
de Leonardo Angelo Berria

Como su Mastru tuo,
chin sos bratzos apertos,
affranzadu ti-s’hat in locu dignu.
Ca su costazzu suo,
reparu e mai ertos,
in sos parcos it tottu unu dissignu:
is tue cumintzanne,
isce t’it pressentanne
a sos leones, ma unu carignu,
it po tivhe gullìdu,
ca binchidore n’is sempere escìdu.
Is tue zovhaneddhu,
poeta ‘e Silanos,
cann’ias cumintzadu chin Remundu.
Ohi su Massaleddhu,
drempidu sos vheranos,
che-a tivhe non b’est unu secundu.
Canno su tema it dadu,
tue già impitzadu,
seriedade e non rimi giocundu.
Sas ottavhas sestanne,
non ti perdias mai irvhassolanne.
Como tottu sa rìa,
de s’Elicona sarda,
setida, aperìt su Mastru Mezore.
It cussa poessìa,
Deus la reguarda,
sas modas han bunnadu ‘e lucore.
A Maria sa Mama,
l’han cantadu sa brama,
e po su Izzu in Ruche, su Segnore.
Tue su silanessu,
has onoradu e zeo t’happo intessu.
Como preca po tottu,
peri po Vhiddhanovha,
sa terra ‘e Rimundu com’onora.
Chi tzelet s’abbolottu,
ca n’hat appidu provha,
narabilu a Maria Arta Segnora:
E de cuddhos mancados,
ti-sian intoppados,
in cue nesci b’happan sa dimora.
Ca in cussa terrena,
cussunta e cussumida est donzi vhena.
Mariu, chi Remundu e Lenardu,
po tivhe jucan donzi riguardu.

Premio Speciale della Giuria alla 24a edizione del Premio di Poesia Sarda “Remundu Piras” Villanova Monteleone - Gennaio 2016