Mudas feridas
de Angelino Frau
Passo sas dies, sas chidas,
sos meses passo, sos annos
in dolos surdos e mannos
pro bois, mudas feridas...!

Intro su cor’incarnadas
bos giutto da-e minore
dendemi dogni dolore
che milli e milli lanzadas:
mai mi sezis sanadas,
mai bos sezis zittidas,
anzis, pius inaspridas
sezis a dogni lamentu;
pro bois sol’in turmentu
passo sas dies, sas chidas!

Sos bostros sunt marturizos
chi crêr si potant non creo,
ne paret beru chi deo
supporte tantos fastizos;
che rios giutto sos chizos,
s'Anima sempre in affannos!
Ahi, pro culp’ ‘e sos Mannos
cantas crudeles cadenas...!
Pagande culpas anzenas
sos meses passo, sos annos!

Proite tanta angustia
mi dades sena motivu?
Proite, crudeles! brivu
m’hazis de dogn’allegria?
Non bastat chi s’orfania
m’est sorte de tantos dannos,
pius penosos ingannos
bois dogn’ora mi dades
e mill’ insultos mi nades
in dolos surdos e mannos!

No bastat chi s'amalgura
pro bois tenzo costante,
ranzigu fele bundante
mi dat s’uman’impostura,
riend’a crebu ‘e Natura
c’a bois giutt’impremidas...
Ahi, pro sempre fuidas
mi sunt sas bozas de gosu
e bramo solu riposu
pro bois, mudas feridas...!

Bortigali, 31/7/1954