Nuscos de Amistade
di Minnia Pani

Pesa su ‘olu como a s’aurora
Est bennid’ a totue su lamentu
Ma fit de sulcos pìdigu su ‘entu
Intregadas carenas ch’ an peridu
Bucas fresadas, cristas chi an bidu
Lampizos de sentores a dogn’ora.

Pesa su ‘olu como a s’aurora
In memòria de cantu nd’an sufridu
A un’ inferru tot’ est riduidu
S’ abelenu de sas bramadas vidas
Bèlidas e isparos, caddaridas
Pone fine mama atitadora.

Pesa su ‘olu como a s’aurora
Pone paghe sos mannos de sa terra
In su meridione sun in gherra
E sun’ oras de pantàsimas malas
Lea su ‘olu isparghe sas alas
Ma no tratenzas minutos ancora

Pesa su ‘olu como a s’aurora
A bi pessare solu faghet pena
E su tuddu m’ isfritat sa carena
Lastimadas, de vida pissighidas
Fin carres de su coro pastoridas
S’ avisu gighebil’ a sa dimora

Pesa su ‘olu como a s’aurora
In su mundu sun tot’ isconsolados
Sos terrinos de làgrimas bagnados
In sos sitos no b’ at mancu fiores
Negadu lis an fina’ sos onores
Porrilos tue, ses sa servidora.

Ses tue sa culumba de sa paghe
Ammenta-ti su ratu de s’olia
E bolende tratene sa salia
Afronta custu chelu de tempesta
E a s’arrivu tan’ a fagher festa
Innajache-lu su malu tenaghe

Torret s’ ispera sa serenidade
E siat cras’ a sos primos lugores
Ma torren a brillare sos colores
E potan sos rebuddos fiorire
Sas novas bonas tand’ as a batire
Sos nuscos de su mundu…. s’amistade.