Onore a Sassu
Gigi Piu

A custu illustre fizu
Chi fortunada ast tentu
Oe li rendes mèritu e onore;
Una rosa, unu lizu,
Cheria pro s’ammentu
Ponner in ue reposat Barore.
E Banari orgogliosa
Unu lizu, una rosa,
Pone in sa tumba ‘e su tou cantore,
Fiores che li lea
C’at acisadu sa Sardigna intrea.

Tue che mama ‘ona
Custu poeta raru,
Banari, non lu podes olvidare;
Fagheli sa corona
Intritzada ‘e laru,
Anda fièra a bi che la leare.
Ca in sa Sarda rima
De laru in s’alta chima,
Podimos a Barore collocare.
C’andaiat in giru
Regalende notadas de ammiru.

Unu mare ‘e ispassu,
Unu campu ‘e recreu,
Fut all’intender cantende sas garas…
Tiu Barore Sassu
Creo a parrer meu,
Ch’esseret de sas prendas pius raras.
E persuasu soe
Chi non nde naschet oe
Chi ‘oghet cosas gai da-e laras.
L’apo ‘idu e intesu
Fut in sos palcos unu fogu atzesu.

Banari, bi lu rendes
S’onore meritadu
Faghinde su cuncursu ‘e poesia.
Tue già mi cumprendes,
Si non ti est infadu…
Fagher sos cumplimentos ti cheria;
Ca so meda cuntentu
De s’idea c’as tentu
Ca a Barore poeta, istimaia.
E mentres chi l’iscrio
Unu rampu ‘e laru che l’imbio.