Rubuddos de deris
di Minnia Pani


Che ranos de corona isgranende
filonzos chi parian ismentigados
sos ojos suos birdes literados
chi de bisaja fit un’ermosura
fit dòtzile ma bella de figura
e fit modosa finas caminende

A s’avrèschida chito pesaiat
e sas tritzas de prata s’ isolviat
a lenu a lenu las ispizaiat
cun su modu sou e dechilosa
dende-li sa forma de una rosa
in su atile si l’ agutzaiat.

Leaiat a mie pro sa manu
pro ‘atire s’abba dae funtana
trìzile de carena, pili cana
su sero pro la poder’ isfriscare
poniat sa broca a serenare
frisca la bufaiat su manzanu.

Ma in unu calàsciu triulende
bido unu ritratu isbiadidu
in sas antas fit tot’ illisvrinidu
b’ aiat impremid’ unu piseddu
fit massitzu grascios’ oji nieddu
issa nerzeit “ti ses connòschende?”

E sos pilos gìghiat anèddados
cun d’ una camìjola pro ‘estire
pariat chi nde cheriat bessire
dae su ritratu a mi carignare
ma fit chimera su meu pessare
sos ojos in su deris sun restados.

E sos ordinzos chi sa mente frunit
t’ aberit su coro a bi pessare
ma issegus no si podet torrare
e fascat sa carena che istiga
sun rampos sicos ma de lugh’antiga
e finas cuss’edade no cussumit.

Su chi amus vìvidu e passadu
sa mente istat sempre marghinende
in su deris ti pares(e) vivende
rebuddos chi no as’ ismentigadu.


Menzione ITTIREDDU 2011