S'Attidu Accoradu
di Minnia Pani

Paret c’ hapat niadu chentza entu
Su piantu ‘e sa mama est accoradu
Solitariu est su ‘eighinadu
Cun fumaiolos isparghend’ alidos
De fumu paren’ ultimos respiros
Intessende pubadas de turmentu.

A luttu sas campanas an sonadu
A sa fiza chi fit unu fiore
Sa mama cun suspiros de dolore
Isfretziat su coro ‘e disisperu
De ranzigu dolore fit abberu!
Sa cara fritta tand’ ha carignadu.

M’ abbudronat su coro custa die
Sa carena jutto addolimada
Fizitta mia, bella istimada
Non mi lassan sas gangas’abbrandare
Culumba bella, lassad’ abbratzare
Cust’ imberriu toccat solu a mie.

Fiza mia so innoghe desolada
‘eo como t’ attito su dolore
Tue fist’ una pramma,unu fiore
A crebu de sa morte l’ iscaldiat
Sas manos frittas, basos li daiat
A sa chitza chi fit tott’ allitzada

De mama connoschias’ su sabore
De cantas bias tue m’ has’ abbratzadu
Sutzende su sinu hasa gustadu
Buttios de latte cun laras sididas,
sos bisos et isperas sun finidas
s’attitid’attonadu fit dolore.

Custu fiore meu han’isnajadu!
In su giardinu l’han bidu creschende,
fid’ appena’ sas fozas’isparghende
non l’ han lassadu ider lugh’ e die
fid’ unu sole brillend’ in su nie
chi ancora cheriat contivizadu.

Barigadu bindighi nde cumpriat
De annos, chi no had’assaboradu
Fiore bellu,meu adoradu,
ite morte crudele, it’ attrivida;
tue fist’abbramida de sa vida
cun cantilena rara,l’attitaiat.

Sos sazos velenosos appuntidos
Punghen su coro che nemigos tuos,
Pruite nudda mi naras?Fin duos?
Prenda de oro,ite contivizu
Intantu li suscaiat su chitzu
Sa lagrimas in ojos ingullidos

Ancor’in laras gjuchet su sabore
Fid’ imbreaga de lugh’ e de vida
E cantos seros a sa recuida
Agattaia su risittu tou
Che pinnadellu fist’estida a nou
Eo t’ ammadrigaia de amore.

Ti lasso, e como fiore meu
Ti sinno cun sa chera beneita
Cussa cara ti sinno tantu fritta
E ti racumando s’ anim’a DEU.

OTIERI 2004

BONNANARO/2004/ MENZIONE D’ONORE
PUBLICATA IN CANTIGOS DE LOGUDORO
“GIUSEPPE RAGA”l’8 LUGLIO DEL 2007