Una musca in sa nue
di Minnia Pani

Eo m’ attrivo e ando lontanu
Cun bestes de desizu e bramosia
Preguntas e rispostas no ischia
De s’ ispera non aia tzertesa
E cando sa vela fit istesa
A s’ avreschida rupo su manzanu.

Cun sa barca mi ponzo a remare
M’ incamin’ attesu a su tramontu
E remende chentza mi render contu
Apo pessadu intr’ e coro meu
A segus de s’ aera si b’ est Deu (s)
Un aggiudu isse m’ at a dare.

Sos bentos si mi mustran in favore
No annotto ne aes e ne feras
Ue lughen sas ultimas chimeras
Eo ‘ido sos antenados mios
So chi creia mortos e fin bios
Sa natura fit mistica ‘e lugore.

Comente mai –issos m’ ana nadu-
A nos fagher custa improvisada?
E lis naro chi cussa fit s’ andada,
addae, a segus de s’ orizonte
m’ an basadu sos chizos e sa fronte
versos arcanos tand’ an intonadu.

E inie sas mamas fin cantende
Sos fizos in su giògulu a ninnia
Chi cantaiat sempre mama mia
A frades mios essend’ in manteddos
giovanos mannos e bellos piseddos.
Isfainados fin tottu preghende.

A dolu mann’ issoro, a dolu mannu
De afficos sun nudos sempr’ appittu
Pro abberrer sas giagas de profittu
Su gosu los rendat pius cuntentos
Avverare si potan sos intentos
Sas ispigas nde messen intr’ e s’ annu.

Sos bisos sun’ arzolas de ruinzos
Chircad’ apo sa musca in sa nue
S’ abbelzan ispiraglios in tottue
Indeorados sian sos lughinzos.


TEMA: “A SEGUS DE S’ORIZONTE” /2006/ MENZIONE D’ONORE