A Remundu Piras
di Costantino Longu

In cust’ ora prezzisa in Biddanoa
sun pro Remundu celebrende missa,
e sa famiglia sua siat issa
resistente a sa crudele proa!

Pregade e passenzia tenzedas,
cust’ idea bos siat de consolu,
chi non lu pianghides bois solu,
sos chi lu pianghimos semus medas.

In cust’ ora sò solu in domo mia,
a dainanti de su crocifissu
m’ imbenugio e pensende a issu
recito trista sa pregadoria.

Bi fia cherfid’ essere presente,
iscusade, si goi da’ lontanu
sò preghende, m’ agato pagu sanu
dae parizzos annos sufferente.

Deris manzanu, appenas chi custa
partecipazione apo rezidu,
restesi tristu e adoloridu,
cun lagrimas sinzeras l’ ap’ infusta.

In angustia e in discunfortu
est tota sa Sardigna addolorida:
si fattu nd’ at piangher sende in vida
prus nde faghet piangher pustis mortu.

Però ti siat de consolazione
famiglia trista in tantas penas tuas,
su pensare chi cun sas rimas suas
l’ at cumprida una santa missione.

No est zertu ebbia pro sa rima
ma pro sa sua bona umanidade
chi sa Sardigna cun sinzeridade
lu rimpianghet e li dat istima.

Prego pro issu s’ eternu riposu,
sa lughe giara de su paradisu,
sa paghe de sos bonos, su sorrisu
de su Deus ch’ est babbu piedosu.

Bolotana, Maggiu 1978