Su Campusantu
di Costantino Longu

Est custu campusantu residenzia
pro tottu nois, poberos mortales;
inoghe solu semus uguales
senza b'aer peruna differenzia.

Riposamos, finida s'esistenzia,
sutta de custas pedras sepulcrales;
inoghe passan puru cuddos tales
chi fin avvesos a sa prepotenzia.

Ite restat de tanta vanidade
poi chi est sa carre cunsumada?
Ossos cun pagos punzos de pruine!

Si est custa sa dura realtade,
e proite sa zente fortunada
non pensat chi faghimos custa fine?