A Durgali
de Vincenzo Pira

Cando appo torrar a bidere
S’ispricu d’abba inue soe naschiu
Locu galanu dae tottu est ischiu
Menzus non b’hat po morrere e bivere.

Po medas annos m’as pesau
Imparandemi sa bramosia
su travallu e s’allegria
de s’eressia tua app’amirau.

Riconnotu hat meda zente
De izzas tuas sa belesa
nudricas de pacu richesa
ma de zeniu prus valente.

Dae pizzinnu a sa ezzesa
Su mundu intreu appo connotu
Irmenticande s’ abolotu
E de tramperis sa pretesa.

Zai su tempus est colande
soe alu innedda dae chentu
De torrare conca a bentu
Su disizzu est aumentande.

Ti regalo custu cantu
De izzu prodigu e disizzosu
De torrar a bidda isperanzosu
po non connoscher prus su prantu.