Bidda rara cordiale su saludu fit in su coro cand’appo prantadu cussos primos suspiros chi mat dadu s’onesta mamma cando mudu mudu.
A t’ide in custa terra so arribadu Chin sas manos ispartas a iscudu po t’ide chin sos ojos a fiudu e chin su prantu t’appo lacrimadu.
Cale terra chi frorit menzus sorte podet aer de tene un’assimizu chin tecus so inoche inas’a morte.
Ma si torro a naschire e ti so fizu e torro a b’ide domo chin sa corte t’istringo intro cust’anima che lizu.