Si parto a gherra, Luisi caru, e lasso inie sa ruza pedde mia, pianta tue in terra nadìa, pro ammentu me’un arbore de laru.
Ti prego a iscriere, cale raru cantu pro me in sarda poesìa, sinnu de s’isventurada pitzinnia, monitu meu de tempus avaru.
No mi dies lode, ’antu ne onore; ne facas in su cantu fantasia, ca a poi mortu nde appo dolore.
Ma nara chi mortu so ebbia difendende su nostru tricolore, simbulu sacru de sa patria mia.
Siracusa su 24 de frearzu de su 1935