A nebode meu
di Giuseppe Concas

Caru nebode sos bonos cossizos
iscurta como a luna creschinde
che babbu e mama chi alleva fizos.

Gai corpus e anima est godinde
in modu famigliare virtuosu
prega fortuna in su tempus beninde.

Iscurta bene in modu decorosu
anda sempre in favore ‘e sa giustitzia
e curadi s’onestade affettuosu.

No uses cun su debile furbitzia
ca si offende su divinu verbu
mai trattes ispiritu ‘e malitzia.

S’istas bene non feta’ su superbu
però istande male non t’aviles
ch’abiasa sa vida est’unu rebu.

Ne a cadrea de giudice che pighes
ca tando t’inimiga’ s’accusadu
e ne in malu o bonu non brighes.

Non ria’ susu de s’isfortunadu
ammira e rispetta s’antzianu
e piu’ ses dae su populu onoradu.

Pro perdere non bi litighes invanu
ca non podese ottennere s’impossibile
disiza sempre su valore umanu.

Ca sa bontade est inesauribile
ti allegrat donzi organu vitale
faghinde pro s’amigu su possibile.

Si has de t’isposare est s’ideale
anda in paris tuo e no has pinnicu
seguru chi s’affettu es cordiale.

Ma si ti ligas cun fiza ‘e ricu
no e‘ sogru e sogra unu parente
solu mere e padrona has de ispiccu.

Tue sa richesa l’has presente
sa gioventude est sa prosperidade
frenu a su piaghere onestamente.

S’animu e fortza dà felicidade
si ses cuntentu ‘e su tu’ operadu
e in su bene su present’ est realtade.

Frena s’ira si t’agattas’ agitadu
a s’ora non ti mustres impulsivu
e lodandedi as’essere rispettadu.

Ti lasso nebode caru e positivu
regolli e dà sos bonos cossizoso
trasparente chiaru ‘onzi motivu.

E che prima su tempus primitivu
amadu babbu e mama da ‘onzi fizu.

Bolotana, 14-05-2010