A sa luna
de Pietrino Monni

Misteriosa ti credian un’istella
Istudiada dae sos tempos anticos
Disizada dae potentes e riccos
Incantas galu ca pares sa prus bella.

In sa notte iscura apparis crara
A chie biet su periculu e no at timore
Illuminas s’istrada a su pastore
Luna prena o messa luna a tottu cara.

Tue chi istas in su chelu solitaria
E ascurtas su dolore de sa zente
Appompia chie in amore est sufferente
E chie campat in condizione precaria.

Sias cumpanza a chie at perdidu unu caru
Dae isperantzia a chie in sa bida no at borthuna
Tranquillidade a chie ti chircat cara luna
A su navigante sias luminosu faru.

Canno in sa notte apparisi velada
A su poeta dae divina ispiratzione
Chin limpidos versos iscriat una cathone
E a tibe siat chin su coro dedicada.