Addio a Nuoro (a Gavinangela)
di Peppinu Mereu

Terra fort'e gentile, custu cantu
est su saludu chi non t'happo dadu
in s'attu chi partinde, su piantu
cuss'estremu consolu mi hat negadu,

Cale orfanu fizu, isconsoladu
passo sas dies, cun su coro affrantu,
suspirend'a Nuoro, profumadu
jardinu d'una rosa c'amo tantu.

S'anim'est temperad'a su dolore,
ma non si calmat su coro, mischinu,
c'hat perdidu s'amabile fìore.

Si torro pro fortun'a su jardinu
nde sego cussa rosa de amore,
e mi l'assento sorridente in sinu.

Cagliari, settembre 1893