Allegrias e piantos
de Pasqualina Nieddu

De allegrias e piantos,
de làgrimas e risos
tenzo ranos
e bundantes,
incunza remunida
in sa lùssia de sas dies.
Soe massaia e laoro
cussu chiu
po sa sorte,
issa est mere,
craitera,
mi cumandat,
mi pedinat,
mi persighit e m'arrocat,
cando 'iet carchi fiore
chi mi brotat,
ponet lobos in sa tula fiorida.
E deo,
che cardellina in chirca 'e abba,
mi acòsio a su riu
a bufare
e in su biscu mi tocat a gherrare,
bell'e morta
e mancu mi nde abbizo.
E tando sèmeno
isteddos
de isperas
po m'allùghere sas anderas
a sa terra 'e sa poesia.
Inie canto sas ninnias,
a leonedda,
deo
soe ‘ambaghe de una nue,
soe,
de isteddos risulanos,
su pruine,
soe
lugore de luna mengoante.
Po un'iscuta de olvidu,
m'est bastante.
Note e peleas,
istanote,
soe chircande
de sa Musa su cumbidu!



2° Premio alla XXII Edizione del Concorso “Premiu de Literadura Paulicu Mossa”
Bonorva, 4 9 2022