Disicìu di lu me’ còri,
chi tantu a malincòri,
sola t’agghju lacàtu,
candu la trista solti,
lu colpu meu,
in chista tumba a consumassi ha postu.
A te suspiru,
me ‘dicciòsa,
lu tempu beddhu
ch’ insembi ‘emu passatu,
li ciòi e li dulòri ch’emu cundivisu,
l’amòri ‘issutu
senza inganni e falsi pudòri.
Ammentati d’arricammi un fiòri,
un fiòri profumatu
come l’amòri
chi c’emu scambiatu.
Famminni intindé l’odòri
chi, in vita,
agghju tantu amatu.
No agghj timòri d’ iné
in chistu locu scunsulatu,
palchì chici riposa lu to’ amatu,
ch’ aspetta l’ora
d’ unissi ancòra a te ill’eterna gloria .
No vòddhu pienti,
né batticòri, ma
ti dummandu solu un fiòri
come pignu di lu nostru amòri.