Asiu ndas chi cantones
de Salvatore Ladu

Ite pena, ite gherra, it’oriolu
Chi oje mi bulluzat su cherveddu
In s’umbra frisca de cust’arvuleddu
Sezidu, imazinande unu viazu
Che migrante puzones, cando a tazu
Dae s’istintu ispintos leant bolu.

Cherzo cumprender ite bat suzessu
Si forza e volontade reghet tottu
Pro intrare in s’intranna ‘e s’isconnotu
Ue nant chi su foghu est iscurrende
Che unda ‘e riu, e sa terra tremende
Cun sa forza ‘e distruer su proghessu.

E las bider sas venas prus profundas
Vuddire cando a sa lughe sind’essini
Bruiande cantu omines resessini
A fagher bellu, pro braga e pro fruttos
Cantu mi dolet, los bider distruttos
Da terremotos, anomalas undas.

Bentu , grandine, tronos e saettas
Cun pestas malas vattinde ruina
Campos de trigu fattos a chisina
Isperimentos de distruziones.
Ndas’asiu poeta chi cantones
Versos de paghe, camineras nettas.

Si luna e sole pintana a ricamu
In chelu camineras de cossolu
Prit’omines in pojos d’oriolu
Su frade ispinghent, leandebi gustu
Finas a l’ider de sambene infustu
E cattigadu in mares de catramu.

Est viazu chi ponet malumore
A mala pena trazande sa rughe
Si mancu in d’unu cras s’idet sa lughe
De un’era de cantigos de paghe
Biso forte, su Sardu ‘e su nuraghe
In d’una vadde de paghe ‘e amore

E che a issu pascher custu sartu
Prenu ‘e naturales cosas bellas
Mudas postas a bandu sas trivellas
Chi lu ferin, da bassu e dae artu.

Primo Premio al Concorso di poesia sarda "Istillas de lentore" - VI ed. 2012 di Ulassai