At benner una die…
de Demetrio Marras

 

...in custa terra briva de amore
s’orzatu, est mèndula ranzida;
a onz'ora mi bruja sa ferida
aunzende sa pena a su dolore.
Inòghe apo ’endidu suore
ch’a mie trumentadu m’at sa vida.

Tota sa giovania apo coladu
sognende sa diliga terra mia.
Ca de torrare cussa maladia,
finas sa limba ap’imentigadu.
Acugutzidu de mallincunia
s’amentu in su coro m’at gheladu.
Acurzu su fogu a moristuda,
piango e làgrimo a sa muda.

Ma su patire est casi finidu,
e tesu annoto cudda lumera
chi ada arreforzadu s’ispera
da sa die, zovaneddu partidu.
Oe so che runchina in s'aera
chi guvarda tòrrada a su nidu.
Tristu, timo su fòghile mòidu
agate, istudadu, nudu e bòidu.

Milli grascias, Deus Suberanu
aer superadu onzi ostaculu
e finas aet cunzessu meraculu;
su pregare no est istadu vanu
e oe torro mancari in baculu.
Cunzedimi: chi sole a manzanu
basede disterrados che a mie,
de benner in presse cussa die.

Premiu Disterrados - Rima a tema impostu - Setzione Musserradu Meridda – Otieri XXXI Premiu Logudoro – 2012