Barantabator'annos cojadu
de Pietro Cui

Fit s’undighi de austu su mese
Su seculu passadu sessantotto
Barantabator’annos narrer potto
A tie o lettore si mi crese.

In sa nostra imponente cattedrale
Intitulada a Santa Chiara
Deo cun sa mia isposa cara
Nos at unidu cun s’ostia sacrale.

Ammento su die subra ’e s’altare
Cantu bellu est istadu su momentu
Cun Lughia amus fatu giuramentu
Sos duos coros a unire a pare.

A Santa Chiara deo app’invocadu
De essere sa nostra protettora
Unida impare a Nostra Signora
S’invocatzione nos at accansadu.

Batoro fizas suni arrivadas
Tottas batoro las amus in coro
De nois cussu est su nostru tesoro
E las tenimos totus cojadas.

Noe feminas tra fizas e netas
Signu chi amus tentu sorte ona
Paren sas noe sorres ’e s’Elicona
Cuddas chi cantan tottus sos poetas.

Riposu cun Lughia mai un’ora
Deo in cantieri e issa in domo
Solu su riposu tenimos como
E paret differente s’aurora.

Amus nepodes cun pulidos pannos
Si nos assistit Gesus e sa Madonna
Nos an a faghet bisnonnu e bisnonna
Essende unu giovanu ’e vintibator’annos.

No amus tentu ne dinari ne oro
Ne mai ricchesa in cantidade
Ma tribagliu sa paghe e s’onestade
Sa ricchesa est custa e mi onoro.

Como so nonnu de sette nepodes
E cun muzere mia so serenu
Mi parzo padronu ’e s’arcubalenu
Lasso a sos ateros a tesser lodes.

Como chi so mannitu a pilos canos
Chelzo solamente trancuillidade
Gosare sa etzesa a tarda edade
Su disizu est de nois antzianos.

Ma ite narrer po sa gioventude
Amore e paghe cun tanta allegria
Mai chi molzat sa sarda poesia
Cun su tribagliu fortuna e salude.

Posada, 13.04.2012 - Concorso di poesia