Beneico sas pretas
de Publio Dui

Incumanno sos bentos
chin sos cumannamentos
ch’at iscrittu in sas pretas Muisè.
Beneico sas pretas
sas pretas de Onanie,
sas pretas ch’at secatu babbu meu;
chin sudore e anneu
las at secatas pro pesare a mie.

Finas si so dormitu
paret chi vida iscrittu
in donzi preta su lùmene suo,
e in su coro su dèpitu meu.

Las beneico a boche
sas pretas de inoche
ei sas de atterue:
sas pretas luvulesas,
finas sas de Gongale
ei sas vitichesas
uve a Diegu an datu su natale.

Beneico sas pretas,
sas pretas de Lodè;
ma pro su vicerè
vènnitu dae mare
(su santu chi l’at fattu)
lassàtemi pessare:

at delegatu a mussegnore Bua
pro serrare sas tancas,
(a donzunu sa sua).
Funtanas e caminos
an serratu a giardinos
chin pretas a farrancas
e chin su marrapiccu
uve bidian terra
fachian sa gherra,
ma vinchitore fit semper su riccu.

Custu a rettore Mele
intro su coro li poniat fele:
su ch’aer iscontzatu su connotu.

Beneico sas pretas,
las beneico tottus
e non m’istracco mai.

Pro cantu duro viu,
finas si son metas
sas pretas de su riu:
beneico sas pretas de Oltzai.

Iscusate s’irbaglio,
si canno vido muru
e so veneichenne
chin su coro travaglio.
A sas pretas pensenne
las veneico postas gai puru.

Beneico sas pretas e concruo:
si tanco s’oju mi paglio videnne,
in d’unu muru accurtzu a sa ’untana,
unu rettore vestitu a suttana
chene camisa e allegru cantenne:
«In Oltzai viuda nen bajana».
Beneico sas pretas.