Bidda 'e cultura
Salvatore Murgia

Banari, finalmente bi l’as fàta
a t’ammentare de Barore Sassu,
su chi pro chimbant’annos, in piata
cantadu at de Sardigna in dogni zassu,
e sas notes chi fut in muta adata
fut a l’intender deliscia e ispassu.

Sos collegas fun totu tremebundos
cando a cantare si nde pesaiat
ca cun lestresa, in parizos sigundos
otadas prenas improvisaiat
e fin’a sos chi fun pius profundos
subra su palcu matana d’aiat

E cando intro ‘e domo, in su cuerru,
e in fora muian temporales,
ca non baiat garasa in s’igerru
iscriiat a amigos e rivales.
Sa risposta c’at dadu a Prantaferru
a longu det restare in sos annales.

Fatu a sa prima gherra mondiale
e l’at descrita totu in poesia,
ca sa bundante vena naturale
no s’est arressa mancu in presonia:
gherra chi l’at lassadu su signale
in cara, e cambiadu at visumia.

Ma nemancu pro cussu s’est arressu
anzis, cantaiat pius bene ‘e prima,
ca s’estru, invece de fagher regressu
affortigadu a boghe, versu e rima:
e pro su dannu chi li fut suzessu
sa zente li teniat pius istima.

Oe, de cussu estrosu cantadore
nde pones in risaltu sa figura,
ca, a dare lustru a su sardu folclore
tue, Banari, sempre as tentu cura,
e cantu ses modesta e ses minore
ses manna in dogni campu ‘e sa cultura.

A su cuncursu nou c’as abbertu
an a iscrier dae dogni zona,
e sa die ‘e sa festa, est prus che tzertu
chi b’at a esser totu s’Elicona,
e a ue sa terra l’at cobertu
che li giughen de laru una corona,

e a issu, in cuss’ora l’at a parrer
chi siat subra de su parcu ancora,
e pro unu momentu essit a fora
un esordiu nou pro lis narrer.

Premio Speciale della Giuria al Premio di poesia sarda "Barore Sassu" Banari 2010