Cale gurpa….
di Salvatore Ladu

M'avolottat coro e mente
Canta pena a lu pessare
A cudd'ala è custu mare
In su nou continente.

Ue est morta tanta zente
Nò lis basta su pregare
Accudie pro lis dare
Pane su pius caente.

D'abba netta sun sidios
Solu lacrimas abbundat
Beneittas las infundat
funtaneddas, cussos crios.

Da su pruere e su ludu
Uve tremet su terrinu
Peset s'abbrazzu Divinu
Una manu de azzudu.

Poi 'e tantas carestias
Cale curpa det pagare
Pro li poder bortulare
Sas domittas istasias.

L'ammus lettu in su Vanzelu
Da cand'est fattu su mundu
Chi s'ifferru ch'est in fundu
E in artu bat su chelu.

Ecco prite da s'abbissu
De sa terra sun pigados
Che anzeleddos alados
Pro gosare accante a Issu.

Solu custu mi conforta
Nende nieddu e biancu
Unu a s'atteru a fiancu
Chi de badas nò est morta.

Chi morta nò est invanu
Ma pro ndaer sa zertesa
Cai' arcana debilesa
Vivet su genere umanu

Pro comprende su valore
De su zustu e de sa paghe
Cristos a tottus annaghe
Undas artas de amore.

Menzione d’Onore al Concorso di Poesia in Lingua Sarda “Viniscola” 2010