Canto s’amore chi non tenzo
de Elettra Vidili
Dromi tue serena anima mia,
bisos de gosu ti dian sa manu
e dae me non che sias lontanu,
so’ s’anghelu pro sa tua anninnia.
Sempre apo esser in tua cumpagnia
dae su sero tardu a su manzanu.
No epas prus timore de sa vida
apo a curare ‘onzi tua ferida!

Sos tronos non ti fetan prus siddire,
suta ‘e su nudda ti depes cuare;
ca su timore non t’at a leare
già chi su sole torrat a ‘essire.
E Tue ti potas puru iscaldire
cun sos versos chi ti cherzo cantare!
Amore, pro me, no est solu cantu,
ca tenet sa bellesa de s’ispantu!

S’amore gai s’agatat aberu?
Est cussu chi chilchende so’ ancora;
ma paret chi non siat giunta s’ora
chi nd’epa affaca, un’omine sinzeru;
da’ me sognadu chentza disisperu,
ca si est destinu arrivat a ognora.
Si gai la sigo nd’adduro a semene
e sos chi no an proadu nde tremene.

Pagu cheria e nudda apo pretesu.
Ai como ite at tentu custu coro,
tantu ch’isetaiat su tesoro?
‘Istadu nd’est in malu modu lesu
ca, su lampu niunu l’at atzesu;
tantu ’e non mi giamare prenda ‘e oro.
Miro cun ogios s’amore in sas caras,
e non faeddo impitende sas laras!

Naran chi est de sa vida su motore
chi faghet caminare sa natura.
Cun s’ispera chi arrivet bonaura
‘atinde in donzi coro su dulcore,
non solu pro su tempus benidore;
ma finet dae como s’amargura.
Sempre l’apo a cantare a boghe prena
puru si pro como nde soe sena!

Menzione a Sindia - 2015