Che pitzinna vissiosa
di Larentu Pusceddu

Cando sas lavras
ti sutzas, che crapicos de mele,
surzis sos ocros,
ma bido su sole
arbescher, luminosu,
in sas pipiristras tuas
chi non connoschen su prantu,
ma sa durchesa de sa vida,
sa bellesa de s'amore,
su disizu de sos sensos.

Pro istintu ti moes,
areste, che gatta in calore,
a bortas ferotze,
a bortas dilicada,
che-i su dispretzu e-i s'istima.

Che pitzinna vissiosa
juches murritu a pipiolu
e fossitas in cara.
Ses risittu innotzente,
ses malesa in su coro.

E surzis sos ocros
cando sas lavras
ti sutzas, che crapicos de mele.

(Menzione - Ittireddu 2004)