Chene làcanas
de Vincenzo Pira

Semper ap’istimau custu cùcuru remengu,
e custa cresura chi dae ònnia banda
dae s’ùrtimu orizonte cunzat sa mirada.
Ma sèttiu e pompiande, chene làcanas
locos de inneda, e istraordinàrias
mùtrias e pasu profundu
jeo in su pessamentu mi perdo; in ue po pacu
su coro non s’ispantat. E comente bentu
iscurto muinde in sos àrvores, una
mùtria infinìa e a custa boche
l’assimizo: e mi benit a conca s’eternu,
e sas istajones mortas, e custa
bìa e su sonu suu. E gosi in custa
imensidade s'aputat su pessamentu:
e s’appussiare m’est durche in custu mare.

(L’infinito de Giacomo Leopardi bortau in limba durgalesa)