Chimeras e sonnios
di Angelo Porcheddu

Send’ancora pitzinnas sas lumeras
de sa rejone, in s’ìntimu lampizan
cun seru galu ténneru e affoghizan
su fraile innotzente ‘e sas chimeras

chi mudas, in segretas camineras,
de dogni ànima nìbida passizan,
ma sende ancora isentas non s’abbizan
chi cussas sunu lughes passizeras.

Illuinadas da-e su lugore
solianu de cussa edade apriga,
imbreagan de paghe e de amore.

Ma sas chimeras sun che-i s’ispiga
chi paret prinza ‘e nóbile laore…
e de ranu non giughet mancu istiga.

Sutzende a sas isperas dulche titta
sos bisos non si pasan ne s’istràccana
cando rujan su mundu chene làccana
de s’universu ‘e s’edade licchitta;

sas lughes de s’aera biaitta,
in s’ànima, ‘e nidesa lis covàccana
e ràntzigos sentidos non b’attàccana,
ne de ruinzu perun’umbra fritta.

Però daghi s’edade ‘irde si tinghet
de grogu, in colore ‘e fenu siccu,
su mundu de sos sònnios s’istringhet...

ca si tripoddat sa titta ‘e s’afficcu,
s’immùrinat s’aera chi los chinghet,
e su… ruinzu b’infundet su biccu

chi de colores àbrinos los pinghet!

Premio speciale per la poesia tradizionale al 4° Premio della Circoscrizione n° 2 del comune di Sassari.