Chitarras de sole
de Tonino Fancello

Che i sas rosas
d’attonzu…
ch’ingabban in su entu,
est frorinde sa die risulana
a luches de tempesta
e intendo sos gutturzos
chin sas alas de s’ae
chi chircan su marzane
muribundu.

In sa culla‘e sa notte
chillio sa soledade
chi pranghet sa tempesta
tra sas dudas d’iscuru
chi tessini suspiros
ricamande sos pessos
e nottas de chitarra
in accordos de lunas
mi porrin prus crochidos
sos ammentos.

In sa luche‘e sos tronos…
m’aparis incantada
pili niedda ‘e monte
chin frores de neulache
e fritta est sa corona
chi prendet su rubinu‘e su padente.

Un’istriulu‘e sole
d’un iscusorju anticu
si frazicat in s’ala
graminande sa frina
tra sos sinnos e precos
pintat rajos de luna
e in pispinidas laras
li lezo sa colada pitzinnia.

Sone chentu chimeras
chi jocan in su coro
mi porrin in su prattu
sos ammentos d’amore
chi coronan sa luche
e in beranos de seda a passu‘e soledade
in frores de tiria...intro unu bisu‘e oro b’ido a tie.

Primo premio Logudoro Ozieri 2013