Custu no est peccadu
de Salvatore Ladu

Prite bella pianghes a sucutu
e andas murri bassa ojos a terra?
Sos pessamentos chi ti ponen gherra
cun su turmentu pintadu in sa cara?
Ti sun currende da cad’oju in lara
sas lacrimeddas, lassa su murmutu.

Ses che rosa bianca, ses pulida
de custos oriolos tinde ispoza
su frorigheddu ch’est ponende foza
sole ada esser de braga in sa vidda
frutu ‘e su coro, cras da sa mamidda
lassalu iscurrer su latte ‘e sa vida.

Non trunches sa cadena chi ti prendet
a s’innidu prozetu chi as fattu
sun fundamentas de unu palatu
finas a nues artu e non t’abizas
o chi ti mutat mama non disizas
cand’in su sinu toccheddos s’intendet.

Sa tela a filos d’oro chi as tessidu
est sa pintura d’una vida noa
braghera aspeta su banzigu ‘e coa
cun su risitu ‘e coro lu carinna
narali puru: So mama pitzinna
chi pro te caldu est preparande nidu.

In d’unu campu ‘e lizos solianu
mizas de nuscos ispetana a tie
sos puzones cantande die die
sunu a cuncordu, ti daen sa luna
de lughe crara, basos de fortuna
carinnos d’oro, alidu ‘e veranu.

Ascusorju ‘e mama, su tesoro
su frutu licorosu ‘e cada vena,
limpida e durche una cantone amena
est a toccheddu pro tene in su coro.

Mentzione de onore in su Cuncursu de poesia sarda “Antoni Piludu” XIX editzione – Annu 2012