Deus, qui cum potentia irresistibile
di Matteo Madau

(Rhytmu sardu de sa divina providentia, et de sa misera vita humana)

Deus, qui cum potentia irresistibile
Nos creas, & conservas cun amore,
Nos sustentas cum gratia indefectibile,
Nos refrenas cum pena, & cum dolore,
Cum fide nos illustras infallibile,
Et nos visitas cum dulce terrore,
Cum gloria premias bonos ineffabile,
Malos punis cum pena interminabile,

Ja’ cum misericordia, ja’ justitia
Humilias, & exaltas, feris, curas:
Pro nostra conditione, & injustitia
Nos tractas, tuas miseras creaturas:
Si leges tuas violamus cum malitia,
Nos castigas, & mandas penas duras;
Si ti servimus per operas bonas,
Promittis etiam palmas, & coronas.

Die, & nocte suspiramus impatientes.
In terra valle misera imploramus
Misericordias tuas, penitentes
De tanta culpa nostra. Si mundamus
Animas, & conscientias delinquentes,
In gratia tua nos justificamus.
Cum dolore, & perfecta contritione,
Et humile, & sincera confessione.

O fragiles creaturas, & errantes!
O tempus breve! O humanas mutationes!
Bene, & male operamus inconstantes,
Ruímus, & vitamus occasiones,
Teneros nos sentimus, & amantes,
Duros etiam ingratos. O passiones!
Libera-nos, o Deus, cum clementia,
Et clamores intende cum patientia.

De vile terra factos, nos toléra,
Et supporta, & procura-nos salvare:
Salva-nos, Deus, nostra gloria vera,
Eterna vita nostra, beatu mare,
In die tua terribile, & severa
Facturas tuas non cures damnare;
Ne nos condemnes, creaturas tuas,
Una anima est; si perit, non das duas.

Misera anima! Si erras, & varías
Per difficiles vias, & tortuosas,
Et non repudias tantas phantasías,
Et culpabiles pompas, & damnosas,
Intrare est impossibile per vias
Angustas, triumphales, & gloriosas,
Et possibile ruere in fatales,
Et profundas cavernas Infernales.

Homines, qui cum tanta incertitudine
In lacrymosa valle militamus,
Et cum continua ardente inquietudine
Tota vita die, & nocte fatigamus;
Cum viva, fide, amore, & mansuetudine
Operemus, si glorias suspiramus:
Deus est, qui promittit nos salvare,
Et eterna corona nos donare.

In te, Maria Virgine, speramus,
Inter sanctos, & justos sancta, & pura,
Gementes cum fervore & supplicamus
Quî intercedas pro tanta creatura,
Fragile, & delinquente. Si imploramus
Auxiliu’, & patrociniu’, da, & procura
Defendere tuos servos, qui anhelantes
Suspiramus in terra militantes.