Cando mudine ebbia
donz'oru de sa terra
at a mustrare
a s'iscultare nostru
de isperas sididu,
cando solu 'e sas undas
de su mare
s'at a intender sa mùida
isprumosas,
subra antigas ispundas
piccadas dae su tempus,
est tando
chi sa 'oghe 'e sa zente
ismentigada
at a pigare a chelu,
abboghinande
ganas de paghe
in chirca de sa lughe
dae s'iscuru ingulta,
a pés de una rughe
insambenada.
Sa veridade nuda
at a bessire a campu,
subra sas imposturas
de chie ingulimadu
a sa ricchesa,
s'amore at cattigadu,
pistande sos sentidos
pinnigados
da' s'òdiu iscabadu
mascaradu 'e giustissia.

Mentzione de onore setzione B poesia sena rima Premiu de poesia Crei Acli Tzaramonte 2015