Ferretus in sa sola

Tòrrat a bivi in custa noti de isteddus
su giardinu de is bisus nostus,
cumpangius de giogu! Cantu froris
arrancaus peri su viagiu!

Tengu una giràndula in su balconi
de su coru e dònnia borta
chi unu sùlidu ‘e bentu, arribau
de-i cuddus confinis, dda fait girai,
torru a pigai su binóculu
e ddu puntu a su passau.
Est arribau ingiogatzau
custu mengianu e s’ànima tremit
in su s’agatai in cuddas arrugas
aundi trumentu a palas
de su pensamentu chi est giai
arribau a sa pratza e a su grifoni!
‘Nci seus totus afannendi
avatu de una bocia de tzàpulu!
E ‘nci sunt mamas nostas
chi, aspetendi sa grida,
pensant a su pani ‘e su merì!
Ah, tempus de ferretus
in sa sola e cuntrastadas
penas corporalis in sa scola
candu s’arrubiori in su genugu
averàt punitzionis de cìxiri…
e nostu, bentixeddu chi non dudas
a mi sulai in cara su cinixu fridu
de is giogus becius e a percurri
is srucus de is carris mias stracas!
Ddu sciu ca, cument’e steddu fuiu,
has a svanessi gelendi custu
momentu ‘e felicidadi... e guai
si non fessit diaici, ca dosinuncas
su coru, custu póburu coru…

Ferretti nella suola

Rivive in questa notte di stelle
il giardino dei nostri sogni,
compagni di gioco! Quanti fiori
predati lungo il viaggio!

Tengo una girandola sul balcone
del cuore ed ogni volta
che un soffio di vento, giunto
da quei confini, la fa ruotare,
riprendo il binocolo
e lo punto sul passato.
È giunto giocoso
stamani e l’anima trema
nel ritrovarsi in quelle strade
dove fatico a strare dietro
al pensiero che già
raggiunge la piazza e la fontana!
Affanniamo tutti
dietro una palla di stoffa!
E ci sono le nostre mamme
che, attendendo la grida,
pensano al pane della sera!
Ah, tempo di ferretti
nelle suole e discusse
pene corporali nella scuola
quando il rossore sul ginocchio
testimoniava punizioni di ceci…
e nostro, venticello che non esiti
a soffiarmi in viso la cenere fredda
degli antichi giochi e a percorrere
i solchi delle mie carni stanche!
Lo so che, come stella cadente,
svanirai gelando questo
momento di felicità… e guai
se così non fosse, ché altrimenti
il cuore, questo povero cuore…

Raffaele Piras
Menzione d'onore al 4° concorso di poesia in lingua sarda della circoscrizione n.2 di Sassari