Galu oje, peregrinos in mare
de Vittorio Sella

Naves pienas de milli creaturas
in fila puru custu sero ido ughitas
dae terras de carestia
chin mamas mantesas
dae sos vardianos de su passu

E in s'umbrina ' e sa mente sa sirena
in custu portu de abbas de lamentu
est fritza chi punghet sa taca cuata
in chie istat anneatu
chin sos ocros paratos a mare.

Goi si pesat s' ammentu
de ateros chi dae cus'isola
mancan onzi die
in sas carreras iscurosas de su munnu
e pietu non tenen
pro chie arreat in domo,
pro sa paraula promissa
pro su dolu allupatu,
pro cuddu campu natiu
chi isfiorit in ruina
dae s'ora ' e su disterru.

Solu su passu chi torrat sicuru
a bidda sua caentat
su sambene in sa venas
de chie tenet ispera
pro sa terra natia.
E in custa cala, cucutzata de lucore,
chin sas naves galu luntanas,
desizo sa mossa 'e sa manu repentina
che culumba in bolu dae su nidu,
e aspeo cuddu ponte pienu
de sa luche 'e s' afranzu,
missu de recreu.

E tanno sanat su castìcu 'e sa pena
chi astringhiat muta
sa paraula in gula
e sa notte non vatuat sonnu.

Terza classificata nel Premio Montanaru 2012