In custu locu
de Gaspare Mele

Isvanidu onzi isperu, onzi briu
est frittidu. Sa vera musa mia
est offuscada. Morta sa poesia,
che funtana chi siccat in s’istiu.

S’impetu trazadore de unu riu,
s’orgogliu superbu chi tenia,
cun alas poderosas de fantasia!
si est firmadu su meu poderiu!

Cale arbore robustu e forte,
in custu locu de males ’arriadu
resisto a sos inghirios de sa morte.

So delusu, dubidosu, iscunfortadu,
ma ispero in Deus, in sa bona sorte,
chi torre a domo su corpus marturiadu!

Chisimaio. Ospidale, tenda n.3; su duos de lampadas de su 1936