Si trumèntat ancora s'anima e,
in sa lampàda chi allùit sa noti,
ti biu torra, sorrixèdda.

Un'àlidu de bentu sa vida.
Unu sorrisu de nea sa cumpàrta.
Cantu axiòri su sonnu
ch'hiat annebidau s'abétu
e s'hiat arrancau su tzèrriu
chene fini de dolori! Langhidìat
de impotentzia su coru chi, mudu,
s'impossessàt de is lagrimas
candu annapàst de prantu
sa lucùra, criatura chi
hiast allùtu de purèsa
domu nosta! S'hiat prenu
di aconòrtu su celu de is ogus,
hiat gelau is dis sa stracia
chi 'nd' hiat furau is fabulas
e stesiau is janas. In s'adiòsu
chi fiat andau meda prus
de su prantu, unu grandu
sbùidu s'ind'hiat pinnigau.
'Ndi fiat arrùta sa domu mia
de carri, soledàdi hiat pillonau
in is ruìnas e notis fridas
hiant acòlliu is suspirus.
Imoi una prama caritziat
sa gruxi chi s'arregòrdat
ca no fusti bisu.

Menzione Versi Sciolti Concorso di Poesie in Lingua Sarda - Tissi 2008