In s'oru 'e su riu
di Angelo Porcheddu

Pasidas, lentas, prosighin sas undas
de su riu 'e su tempus chena pasu,
trazendeche sas dies a s'occasu
pro las bettare in sas abbas profundas
de su mare 'e su deris chena ispundas
daghi s'unda lis dat s'ultimu 'asu.

E manu-manu chi sas undas passan
sa 'estimenta 'e s'esistenzia mudan
c'a pagu a pagu in s'anima nd'istudan
sos fogos de s'ispiritu ue lassan
braja-istudada e chijina chi ammassan
e in s'ismentigu immensu che l'imbudan.

Deo, sezzidu in s'oru 'e cussu riu
bido in s'unda, riflessos sos eventos
de su passadu, e torran sos ammentos
de sos annos chi dadu mi han s'adiu:
sos chi mi c'han furadu anima e briu
e su menzus fiore 'e sos alentos.

In s'abba chi riflettit che ispiju
bido torra falende sa piena
d'annos birde cand'in sa tanc'amena
hapo rujadu su innidu addiju
suende a malagana su cabiju
de una terra idriga e anzena

ue in s'inferru de fiamas bias:
tittas de fogu hapo devidu suere.
Ue indebbadas, nues de piuere
hapo pesadu in milli gherras mias,
ca s'istiga 'e sas milli tribulias
l'han cuada in su nde torrare a ruere.

S'unda 'e s'ammentu, s'anima allagazat
de oras agras si penas nde torrat...
Che chi calighes ranzigos li apporrat
e cun dolore nou los assazat...
Ma su riu 'e su tempus tottu trazat
e in su passadu a s'olvidu l'accorrat.

Riu eternu! chi lentu e grae falas
a su mare 'e su deris chena làcana
ue sas undas tuas che covàccana
in s'ismentigu, "abbas" bonas e malas.
e a su 'enner nostru li regalas
isperas chi a sa vida nos attàccana.

Cantos che deo, sas undas si miran
de su riu 'e su tempus chena fine,
cando 'ettende su primu purpuìne
sas lughes de sa vida in umbras giran.
E che deo, chissà cantos suspiran...
pensende a s'unda 'e s'eternu mudìne!

(Banari)