Is andalas de sa vida


Scurrint in s’anima
notesta is fueddus,
scidus passant a trumas
cracaus a pari
is pensamentus…
Sind pesant sentidus
e turmentus…
ddus intendu
atuaus in palas, gràis,
in sa noti chi sfait
su sonnu sbeliau,
trogau a moddi
de strioris antigus.
Est bisu o vida
‘sa chi ndi torrat
cussu tempus diciosu
fuìu, de gosu abisau
e stramancau inconnotu.
‘Su chi preniat totu
ogus e sentidu. Arretumbu
buidu, di atripalla de coru
assuermàda de tempus
e stesiàda de bentus
chi muinant e fùrriant
is andalas de sa vida.
E scida abarru notesta
a billai unu bratzolu
de bisus… de santziai
che und’’e mari
po si dromi’... impari.

Le strade della vita


Scorrono le parole
nell’anima stanotte,
desti passano in ressa
premuti tra loro
i pensieri...
Si levano sentimenti
e tormenti...
li sento caricati
in spalla, pesanti,
nella notte che disfa
il sonno distolto
avvolto, molle
di brividi antichi.
E’ vita o sogno
quella che riporta
quel tempo felice,
fuggito, di piacere inventato
e perso sconosciuto.
Quello che riempiva tutto
occhi e sentire. Eco
vuoto, di batticuore
placato da tempi
allontanato da venti
che turbinano e cambiano
le strade della vita.
E desta rimango stanotte
a vegliare una culla di sogni...
da dondolare come
onda di mare, per addormentarci...
insieme.

Rosanna Podda
3° “ Premio B. Lobina “ – Villanovatulo 2005