Isteddu de Santu Larentu
di Giovanna Maria Lai Dettori

Sos apilios de sa mente sun bizende istasero,
arrejonende cun bisos arvilongos
incanidos in apposentos de chimeras
ischizidas dae faeddos de mudine,
iradu dae calighes de paghe isconnotta.

Tremet s’oju ‘e s’ammentu, perdulariu
in su carrarzu de unu tempus isfidiadu
chi revudat isturridos de assentu.

Est longa sa notte, istanotte,
in s’appittu de colostra noittola
pro cumbidare ganas de cras,
pro drommire s’oriolu in cabittas de ambaghe,
finas a cando torrat sa die.

Accolla, accolla sa lughe bramada……

Accolla chi falat e lestra s’accurziat….

Accolla…

E pius lestra isvanessit…

Fit solu un’isteddu de Santu Larentu.


Chirchende