Meriare luchente e apessamentau
sèttiu in s’oru de unu muru ghettau,
iscurtande in s’ortu remitanu
sonos de puzones e terpes de beranu.

In sas muridinas e in s’erva brusà
fròmicas rujas andande in ria
agrucant sa terra muricà,
dande passos chin melodia.

Mirande ìnteri sas chimas
sas undas longas de su mare,
che armonia de sas rimas
de su ziri ziri a cantare.

Conca a sole a s’andare
chin meravilla e tristura
sa vida est solu penare
che muridinas de amargura
chin puntas de vidru
a istontoleare.