Montes
de Vincenzo Pira

Cantu m’ant apertu s’anima
sos montes chi che ido dae domo :
Bardia coronau dae marinu
comente achent sa nues in su chelu
e pintat a bidda
chin colores novos.
L’atzuan a mudare su locu
sa maestade de Tului,
e sa durcura de sos pès
cartaos de inzas
in ue si joviant
milli sapores
fattos a binu
dae manos de mastros.
E dae innedda
Mont’Albo, s’Ortobene e s’Orgolesu
saludande a Corrasi
in d’unu cumbidu
de iddas
chi brian che sorres istimas.


Montagne

Quanto hanno aperto la mia anima
le montagne che vedo da casa :
Bardia incoronato da nubi marine
a contorno del resto del cielo
e dipinge il paese
con nuovi colori.
Aiutano ad ornare la terra
la maestà di Tului
e la dolcezza dei suoi piedi
calzati da vigne
dove si incontrano
mille sapori
riuniti in un vino
da mani da maestro.
E in lontananza
Mont’Albo, l’Ortobene e l’Orgolese
salutando il Corrasi
in un invito
a paesi che brigano
come amate sorelle.