Mudu su sartu
di Salvatore Ladu

(a compare Alessandro)

Compare meu in nues est boladu
Poi de annos de pena e sa rughe
Sest'iscravada, ma s'eterna lughe
L'han'anghelos in chelu preparadu.

Brunzos a sonu gurdu sun giamende
Sos caros suos, coroso a toccheddu,
Che umbr'iscura sest fattu s'isteddu,
Chi prò nois in altu fit lughende.

Oje chi tottu est tristu, su lamentu
De sas piagas pasu ad agattadu
In su corpus, ca s'anima hat boladu
In prados chi non bulluzza su entu.

Mancu sa luna a gana 'e passizzare
Istanotte in s'antiga caminera,
Mudu su sartu nostru e in s'aera
Sas turturas non pesana a bolare.

Ma si est beru cantu ap'idu in b'isu
Mi cunfortat c'alligru izis andande
Cun duos anzeleddos brullettande
Che zovaneddu a cantigos e risu

Contande calchi sana balentia
E serenadas a lugore 'e luna
Brullande a tottus, in coro pezz'una.
Murras, tenore, cantu in poesia.

In sa culla sacrada cun amore
Una rosa fieni app'appuntare,
Bianca, senz'ispina e prò compare
Iscrio, custu it babbu 'e su dolore.

Tentaennos da supra 'e s'infinidu
Senz'ispinas, dolores, senz'anneu
Affiancadu da s'amore ‘e Deu
Pro ricupessa 'e cantu azis pattidu.

Mamoiada, 2008