(poesia in sesta lira)

Si velu de népida
cuat su nùmene de sa 'ia
intro sa vida mia
in petus malesa curret lépida
ca est bénnida sa die
de torrare issos in paris a mie

Issundet sos mios ogos
(no, fàula! Làgrima frita falat)
e bìere nudda lassat
bèstias, cortizas de mios logos
ddos cherzo saludare
pentzo:"E si est tradu po bussare?"

Tribulia de annos
su coro meu mortu de ispantu
poite como su prantu
illebiau dae sos afannos
puzone de beranu
si in terra tua bolas galanu

Cando torrat sa die
po tìnghere su sartu in totue
lestru ando a in ue
matas e abbas cantant a merie
e undas de laore
mudant caras famias in lugore

Ómine betzu rutu
a tòntonos movo crica issoro
nen dinari ne oro
note e die a continu mutu
manos de criadura
cricant mamma e babbu cun premura