Notte ‘e istiu
di Tetta Becciu

Istanotte sa luna
hat sapore ‘e mele…

Notte amena ‘e istiu.

Tra mares de isteddos
nadat sa mudesa manna…

Cantan attesu sas chigulas…
...........e sos ultimos puzones
andana in chirca ‘e alapinna
pro sa notte.

E deo, in su laolzu
tra nuscos de armidda
e mannujos de trigu
reposo
e lasso chi rajos de luna
......mi tocchen su coro,
e m’imbreago
dae sa cuba manna ‘e s’infinidu
‘ue unu passu isconnottu
iscantiat
sos isteddos vagabundos.

E s’anima s’imberghet…
in s’unda lugorosa
e naufragat in fogos de chelu,
in isteddos noos,
‘ue su coro s’ammentat
ancora s’ammentu.

Cun pessos de mudesa,
sutta sos rajos lughentes
isetto…
chi sos ojos si serrene
in d’unu sonnu ‘e maja
e sutta sos chizos
mi restet s’infinidu….cun tottu sos isteddos…

(Ozieri)